بسمه تعالی

درتاریخ12/12/96چهارمین جلسه کارگاهی نگارش علمی ویژه طلاب پایه دوم باحضورخانم عبدالله پوربرگزارشد. دراین جلسه استادمربوطه به بیان ادامه مبحث قبل پرداخته وبیان داشتندکه یکی دیگرازخطاهای موجوددرمنابع خطادرساده نویسی وروان نویسی است که روان بودن یک متن به این است که نوع نگارش درسرعت نگاه وفهم خواننده اختلال ودست اندازایجادنکندوبه مکث ،تردیدواختلال درمطالعه نینجامد. ایشان همچنین خطادرخوانا نویسی رانوعی دیگرازخطاهای موجوددانسته وگفتندکه منظورازآن این است که نگارش مطلب به گونه ای باشدکه خواننده درتشخیص واژه هاتردیدنکندوآنهاراتنهابه یک وجه بخواند.که برای این کارنویسنده بایدرسم الخط رایج رارعایت کندودرطرزنگارش برخی حروف سلیقه شخصی ونامرسوم نداشته باشد.

برای واضح نویسی نیزکه یکی دیگرازخطاهای موجوداست اگربتوانیم مورادی راکه ابهام زاهستندکشف کنیم گام بلندی درابهام زدایی وواضح نگاری برداشته ایم. ایشان همچنین درادامه بیان داشتندکه خلط میان زبان نوشتاری وگفتاری یکی ازعادتهایی است که برخی محققان بایدازآن بپرهیزند.همانطورکه خطادراستفاده اززبان علمی نیزیکی ازخطاهایست که همواره درمنابع وتحقیقات یافت می شود.درتدوین پوهش هابایدبرای جامعه علمی بایدزبان علمی رارعایت وبه جای بارعاطفی واه هابردلیل هاتکیه کرد.وهمچنین درهرجامعه ای ،زبان علمی بایداززبان معیارهمان جامعه استفاده کند.چون زبان معیار،زبان عموم دانش آموختگان ،کتاب های درسی وآموزشی ومتون دانشگاهی وزبان رسانه هاست.

امابااین وجودبرخی ازآسیب هازبان معیارراتهدیدمیکنندکه عبارتنداز: 1-استفاده ازعناصرزبانی متروک2-اصراردرسره نویسی وعربی زدایی افراطی3-گرته برداری اززبان بیگانه4-کاربردعناصرزبان محلی5-استفاده ازواژگان مختص شعر،بی ضرورت وبه قصدتفنن ادبی.6-دورشدن زبان معیاراززبان جاری ومتداول مردم.7-درنوشتارهای علمی وپژوهشی نثرمرسل کاربرددارد.