همیشه ما در طول زمان هروقت گفتیم حجاب و عفت، عده ای گفتند آقا حجاب به عفت چه کار دارد؛ خیلی ها حجاب دارند؛ عفت ندارند؛ خیلی هم عفت دارند ؛ حجاب ندارن. در طول زمان، هروقت ما این حرف را می گفتیم،… بعضی این را می گویند؛ در حالی که این؛ حرف درستی نیست، عفت یک چیز است، حجاب هم یک چیز دیگر؛ اما عفت، آن چیز غیرقابل دسترسی و غیر قابل تأثیرپذیری و آن صخره تأثرناپذیر در انسان نیست؛ مثل همه خلقیات و خصلت ای انسانی ، در معرض تهاجم قرار می گیرد. یکی از چیزهایی که می توان آن را از تهاجم دور بدارد و عفاف و طهارت زن و طهارت او و تقوای او و حالت پرهیز و عصمت را در او نگه دارد، نداشتن معاشرت نامناسب در محیط زندگی و محیط کار و جامعه است.

معاشرت نامناسب یعنی معاشرتی که در او جهات فرهنگی و اخلاقی خاص رعایت نشده باشد.آن چیزی که می تواند به این نگه داری و مصون سازی و جداسازی کمک کند، حجاب است. بهترین چیز، حجاب است؛ حجاب از طرف زن و حجاب از طرف مرد.

حجاب مرد هم نگاه نکردن است؛ حجاب، یعنی مانع ؛ یعنی فاصل در زن.

از نظر غرب و فرهنگ غربی، یکی از ارزش هایی که برای زن متصور است، این است که با وجود خود و شخصیت خود، وسایل التذاذ و بهره مندی دیگران را فراهم آورد؛  لذا وقتی ما بر اساس فرهنگ اسلامی اعلام می کنیم که اسلام برای معاشرت زن و مرد ، محدودیتی قائل شده و معاشرت بی قید و شرط زن و مرد را جایز ندانسته، ما را متهم می کنند که شما به زن اهانت می کنید؛ در حالی که اهانت آن چیزی است که در فرهنگ غرب نسبت به شخصیت زن دیده می شود.

منبع: پرنیان پاکدامنی، ص 11، تهیه وتدوین: کانون فرهنگی بسیج کمیل زنجان